شبهاي سعدي روشن‌تر است| محمدرضا حدادي

فکر کنم اگر بخواهي کسي رو دوست داشته باشي، اول بايد از سنگر کتابهايت بيايي بيرون، تا بتوني طرفت رو درست» ببيني. پيام دادم و گفتم بيا خوشم مي‌دار، جواب دادي و گفتي که من خوشم بي‌تو. نسخه‌ي ايراني شبهاي روشن» از نسخه‌ي ايتاليايي فيلم _ که پوستر آن در بسياري از صحنه‌هاي داخلي از کادر خارج نمي‌شود!_ به مراتب بهتر، عاشقانه‌تر و سينمايي‌تر است.

دختر رو به استاد دانشگاه که از قضا کتاب باز» است، مي گويد: فکر کنم اگر بخواهي کسي رو دوست داشته باشي، اول بايد از سنگر کتابهايت بيايي بيرون، تا بتوني طرفت رو درست» ببيني».
و او، که حالا عاشق شده است، کتابهايش را، تمام دارايي اش را، همه‌ي کتابهايش را، مي‌فروشد؛ بعد، آسوده با خيالِ فتحي بزرگ و نزديک، به دختر مي‌گويد:
تو راست ميگي، واقعيت با خيال‌بافي فرق داره. دارم خيالاتم رو بيرون مي‌ريزم تا جا براي تنها واقعيت» زندگيم، باز بشه.»
غافل از اينکه، تنها واقعيت زندگي‌اش، همان چهار شب بود و بس. چهار شب خوشبختي، چهار شب عاشقي، چهار شب روشن. چهار شبي که البته، براي يک عمر کافي ست.
***
از شروعِ سخت فيلم که بگذريم، هم نوع پرداخت رابطه‌‌ي دو شخصيت اصلي داستان و هم استفاده‌ي به‌جا، جذاب و هوشمندانه‌ از شعر» _ مثلا دو بيت از غزل بسيار زيباي سعدي* _ و بازي‌هاي عالي مهدي احمدي و هانيه توسلي، باعث شده است تا نسخه‌ي ايراني شبهاي روشن» از نسخه‌ي ايتاليايي فيلم(Le Notti Bianche - 1957) _ که پوستر آن در بسياري از صحنه‌هاي داخلي از کادر خارج نمي‌شود!_ به مراتب بهتر، عاشقانه‌تر و سينمايي‌تر باشد.

سعيد عقيقي هم جز در خط سير کلي داستان، تقريبا در هيچ چيز ديگري به رمان داستايفسکي وفادار نبوده است. و چه خوب. به زعم نگارنده، داستان عقيقي هم به دليل جايگاه شعر و غزل در کنش عاشقانه‌ي دو شخصيت اصلي داستان _ که ايراني هستند_ و هم به دليل استفاده از عنصر کتاب» در شخصيت پردازي، يک سر و گردن بالاتر و روشن‌تر» از شبهاي داستايفسکي است.

شبهاي روشن | فرزاد موتمن | 1381 ش.
نويسنده: سعيد عقيقي
بازيگران: مهدي احمدي، هانيه توسلي، محسن شاه‌ابراهيمي
موسيقي: پيمان يزدانيان
فيلم‌برداري: جمشيد الوندي
تدوين: حسين زندباف

^.. هر روز با کتاب ^.